آقای " بصیر احمدکریمی"، فرزند مرحوم "جلال‌الدین"، شاعر و فعال فرهنگی افغانستانی، زاده‌ی ۱۴ اسفند ماه ۱۳۶۲ خورشیدی، در روستای شاه‌انجیر، شهرستان چهارکنت در استان است.
بصیر احمدکریمی
آقای " بصیر احمدکریمی"، فرزند مرحوم "جلال‌الدین"، شاعر و فعال فرهنگی افغانستانی، زاده‌ی ۱۴ اسفند ماه ۱۳۶۲ خورشیدی، در روستای شاه‌انجیر، شهرستان چهارکنت در استان است.
مکتب را در لیسه عالی امان‌الله‌خان در مزارشریف با کسب رتبه‌ی نخست به اتمام رساند و در سال ۱۳۸۴ پس از سپری نمودن آزمون کنکور در دانشکده‌ی شرعیات دانشگاه بلخ دانشجو شد و مدرک کارشناسی‌اش را در سال ۱۳۸۸ اخذ کرد، و به استخدام مدیریت اجرائیه‌ی معاونت استانداری بلخ در آمد.
نخستین دفتر شعرش را با عنوان "صدای یک پرستو" با تیراژ یک هزار شماره از سوی انجمن آزاد نویسندگان بلخ، با مقدمه و ویراستاری استاد "وهاب مجیر"، در سال ۱۳۹۲ منتشر کرد.
در سال ۱۳۹۳، وارد دانشگاه پیام نور ایران شد و در سال ۱۳۹۵، موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد، در رشته‌ی علوم سیاسی شد.
وی، در سال ۱۳۹۶، از طریق آزموندولتی به عنوان رئیس دفتر مقام استانداری سرپل انتخاب و تا سقوط جمهوریت ایفای وظیفه نمود و در کنار وظیفه دولتی، عضو هیات تحریر هفته‌نامه‌ی آینه سرپل، رئیس کمیتهی رسیدگی به شکایات زنان در ادرات دولتی و منشی کمیتهی امنیتی استان بود.
طبق گفته‌ی خودش؛ سه مجموعه شعری‌اش به‌نام‌های: "یک کوهستان درد"، "آواز روستا"، و "سلام آشنا" بنابر دلایل متعدد پیش از چاپ نابود شده است.
◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
پل سرخ و کتاب و کافه‌ها را
گل سرخ و تمام جاده‌ها را
ببخش بار دگر پیغمبر عشق
چکر پغمان بُریم آدینه‌ها را
(۲)
تو لبخند بهارِ جان عاشق
گل سرخ مزارِ جان عاشق
در این غوغاسرای زندگانی
تویی بر من قرار جان عاشق
(۳)
لبش رنگ انار و آب انگور
نگاهش آموی سرمست و مغرور
فدای تار مویش، جان عاشق
ولی درد از تنِ طناز او دور
(۴)
لباست زرد و شالت ارغوانی
و چشمانت دو شهر مهربانی
میان دفتر عاشق گذاشتی
رفیق! لبخند نازت را نشانی.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی